Στη φωτιά δεν αφήνουμε κανέναν πίσω!
«Ο πολιτισμός ενός έθνους φαίνεται από τον τρόπο που μεταχειρίζεται τα ζώα» Μαχάτμα Γκάντι
Στον απόηχο μιας ακόμα μεγάλης πυρκαγιάς που έπληξε την Αττική, αισθανόμαστε ως ΣΕΕΣΕ υποχρέωσή μας να ευχαριστήσουμε το Πυροσβεστικό Σώμα, την Ελληνική Αστυνομία και τους ενεργούς πολίτες – εθελοντές που έδωσαν μάχη σώμα με σώμα με την πύρινη λαίλαπα. Και ενώ η χώρα θρηνεί την απώλεια των φυσικών της πόρων, καθώς κατακάηκαν περίπου εκατό χιλιάδες στρέμματα, ταυτόχρονα θα πρέπει να θρηνούμε για την άγρια ζωή που έβρισκε καταφύγιο στα περιαστικά άλση και στις δασώδεις εκτάσεις του λεκανοπεδίου. Γιατί; Γιατί όλα αυτά οδηγούν σε μείωση της βιοποικιλότητας και στην απώλεια ενός πνεύμονα πρασίνου που βελτιώνει το μικροκλίμα των επί μέρους περιοχών με τις συνέπειες που όλοι γνωρίζουμε και θα βιώσουμε στο πετσί μας. Και τώρα τι έμεινε; κρανίου τόπος… Το είδαμε σε ζωντανές μεταδόσεις από τα μίντια. Παρακολουθήσαμε πυροσβέστες με αυταπάρνηση να μάχονται με φλόγες που ξεπερνούσαν τα δέκα μέτρα, φτάνοντας πολλές φορές τα εικοσιπέντε μέτρα. Είδαμε τα εναέρια μέσα αδιάκοπα να προσπαθούν να ανακόψουν την πορεία της φωτιάς προς τον αστικό ιστό. Τους αστυνομικούς να απεγκλωβίζουν ηλικιωμένους, μας συγκίνησε κι εκείνος ο ιερωμένος που έπιασε τη μάνικα και έσβηνε τις φλόγες και στα χείλη του παραμονές της Παναγίας ψιθύριζε το όνομα της Μεγαλόχαρης. Ζήσαμε και την αγωνία ενός από τα μέλη του συλλόγου μας να εκκενώσει άμεσα, όταν οι φλόγες πλησίασαν στα εκατό μέτρα από το σπίτι του. Έβαλε στο αυτοκίνητο τους σκύλους του και δύο σακιά τροφή και έτρεξε. Και δεν μιλάμε για έναν και δύο σκύλους. Μιλάμε για πολλούς. Και πρόλαβαν να απομακρυνθούν από την κόλαση της φωτιάς. Και ευτυχώς είναι όλοι καλά. Ταυτόχρονα βλέπαμε εθελοντές να απελευθερώνουν από τα δεσμά τους σκύλους δεμένους με αλυσίδες στα χωράφια. Σκύλους μέσα σε αυλές παρατημένους από τους ιδιοκτήτες τους που έλειπαν διακοπές. Και χάρη σε όλους αυτούς τους εθελοντές κάποια ζώα στάθηκαν τυχερά και διασώθηκαν. Πόσα κάηκαν ζωντανά; επιτρέψτε μου να πω πως αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ! Δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει. Το είδαμε και στις προηγούμενες πυρκαγιές που έπληξαν τη χώρα μας. Και έτρεχαν πάλι οι εθελοντές να μεταφέρουν τα καμένα ζώα σε κτηνιατρεία και έπειτα στον σταθμό που στήθηκε υπό την εποπτεία της Γ. Γραμματείας για τα Ζώα Συντροφιάς, ώστε κάποιοι να μπορέσουν να εντοπίσουν τα ζώο τους κι εκείνο να επιστρέψει στην οικογένειά του. Και αναρωτιέμαι πότε θα βάλουμε μυαλό; Πότε θα καταλάβουμε ότι στη φωτιά δεν αφήνουμε κανέναν πίσω; Στον ΣΕΕΣΕ μας θυμώνουν αυτές οι εικόνες και αυτές οι συμπεριφορές. Τα ζώα δεν είναι πλάσματα ενός κατώτερου Θεού, η ζωή τους δεν έχει λιγότερη αξία από τη δική μας. Στη φωτιά δεν διανοούμαστε να αφήσουμε το ζώο μας να καεί ζωντανό. Δεν απαξιώνουμε τη ζωή σε οποιαδήποτε μορφή της. Αν δεν σεβόμαστε τη ζωή, πολύ απλά δεν σεβόμαστε την ίδια μας την ύπαρξη. Όποιος απαξιώνει τη ζωή, είναι με μια φράση εγκληματικά ανεύθυνος. Μην τα εγκαταλείπετε. Αυτά δεν θα σας εγκατέλειπαν ποτέ.
Το ΔΣ του ΣΕΕΣΕ
Ρουσίδης Νικόλαος – Πρόεδρος ΣΕΕΣΕ
Σερβετά Κωνσταντίνα(Τίνα) – Αντιπρόεδρος ΣΕΕΣΕ
Βάλβη Αργυρώ – Γ.Γραμματέας ΣΕΕΣΕ
Κατσούλη Γεωργία – Ταμίας ΣΕΕΣΕ
Μούτσος Ιωάννης – Μέλος ΣΕΕΣΕ