Γερμανικός Ποιμενικός
ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σύμφωνα με επίσημα απόφαση, η Ενωση για τον Γερμανικό ποιμενικό Σκύλο (Verein fur Deutsche Schaeferhunde) που εδρεύει στο Augsburg, ως μέλος του Γερμανικού Κυνολογικού ομίλου (Verband fur das Deutsche Hundeweswn e.V., V.D.H.) και ως ιδρυτικό σωματείο για την φυλή, είναι υπεύθυνη για το πρότυπο του Γερμανικού ποιμενικού Σκύλου. Το πρότυπο αυτό συνετάχθη αρχικά στην πρώτη συνέλευση των μελών της Ένωσης στη Franfurt/Main, στις 20 Σεπτεμβρίου 1899, βασισμένο σε προτάσεις του A. Mayer και του von Stephanitz. Αναθεωρήσεις έγιναν στο πρότυπο κατά την 6η συνέλευση των μελών στις 28 Ιουλίου 1901, στην 23η συνέλευση στην Cologne/Rhine στις 17 Σεπτεμβρίου 1909, στην συνάντηση του Διοικητικού Συμβουλίου και της Συμβουλευτικής Επιτροπής στο Wiesbaden της Γερμανίας στις 5 Σεπτεμβρίου 1930 και στη συνάντηση του Διοικητικού Συμβουλίου και της Επιτροπής της φυλής στις 25 Μαρτίου 1961. Το πρότυπο αναθεωρήθηκε και υιοθετήθηκε από την Παγκόσμια Ένωση του Γερμανικού Ποιμενικού (Weltunion fur Deutsche Schaeferhunde, WUSV) στις 30 Αυγούστου 1976 και αναθεωρήθηκε και καταχωρήθηκε κατόπιν αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου και της Συμβουλευτικής Επιτροπής την 23η και 24η Μαρτίου 1991.
Ο γερμανικός ποιμενικός σκύλος, η προγραμματισμένη εκτροφή του οποίου άρχισε το έτος 1899 μετά την ίδρυση της Ένωσης για τον Γερμανικό Ποιμενικό, εξελίχθηκε αρχικά εκτρέφοντας τους τότε διαθέσιμους ποιμενικούς σκύλους της Κεντρικής και Νότιας Γερμανίας με τελικό σκοπό την δημιουργία ενός σκύλου εξαιρετικά κατάλληλου και για την πιο απαιτητική εργασία. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, το πρότυπο του Γερμανικού Ποιμενικού Σκύλου εξελίχθηκε, με έμφαση στην σωστή φυσική κατασκευή και ειδικότερα στην σωστή ιδιοσυγκρασία και τον καλό χαρακτήρα.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Ο γερμανικός Ποιμενικός Σκύλος είναι μέσου μεγέθους, ελαφρά επιμήκης, δυνατός και μυώδης, με στεγνά οστά και γερή, (σταθερή, καλοδεμένη) συνολική δομή.
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
Ο Γερμανικός Ποιμενικός Σκύλος πρέπει να έχει ομαλή διάθεση, να είναι ισορροπημένος (με γερά νεύρα), με αυτοπεποίθηση, εντελώς άνετος (εκτός αν προκληθεί) και καλός εκ φύσεως, όπως και προσεκτικός και εύκολα εκπαιδεύσιμος. Πρέπει να διαθέτει κουράγιο, αγωνιστικότητα (μαχητικότητα) και σκληρότητα ούτως ώστε να είναι κατάλληλος ως συνοδός (σύντροφος), φύλακας, υπηρεσιακός σκύλος, Ποιμενικός και σκύλος καθηκόντων προστασίας και αμύνης.
ΚΕΦΑΛΙ
Το κεφάλι είναι σφηνοειδούς σχήματος και ανάλογο με το μέγεθος του σώματος (το μήκος της κεφαλής είναι κατά προσέγγιση το 40% του ύψους στο ακρώμιο του σκύλου), χωρίς να είναι χονδροειδές ούτε υπερβολικά μακρύ. Ξεκάθαρο και στεγνό σε γενική εμφάνιση, μέτρια φαρδύ ανάμεσα στα αυτιά. Το μέτωπο όπως φαίνεται από εμπρός και πλαγίως είναι μόνον ελάχιστα καμπυλωτό και χωρίς καθόλου, ή με μια ελαφρά εμφανή κεντρική αύλακα. Η αναλογία της κρανιακής χώρας ως προς την προσωπική χώρα είναι 50-50%. Το εύρος της κρανιακής χώρας ανταποκρίνεται κατά προσέγγιση στο μήκος της. Όπως φαίνεται από πάνω, το κρανίο στενεύει ομαλά και προοδευτικά από τα αυτιά προς την ρινική γέφυρα και κλίνει επίσης προοδευτικά προς το σφηνοειδές πρόσωπο (ρύγχος) με ένα λοξό, όχι πολύ απότομο «στοπ», η άνω και κάτω γνάθος είναι ισχυρά ανεπτυγμένες . Η ρινική γέφυρα είναι ευθύγραμμη. Κάθε εσοχή ή κύρτωση είναι ανεπιθύμητη. Χείλη σφιχτά, εφαρμοστά και σκουρόχρωμα.
Μύτη: Πρέπει να είναι μαύρη.
Δόντια: Πρέπει να είναι δυνατά και υγιή. Πλήρης οδοντοφυία (42 δόντια σύμφωνα με τον τύπο της οδοντοστοιχίας). Ο Γερμανικός Ποιμενικός Σκύλος έχει ψαλιδωτό δάγκωμα, δηλαδή οι τομείς (κοπτήρες) πρέπει να συνταιριάζουν σαν τις λάμες του ψαλιδιού μεταξύ τους, έτσι ώστε οι κοπτήρες της πάνω σιαγόνας υπερκαλύπτουν και εφαρμόζουν με τους κοπτήρες της κάτω σιαγόνας ψαλιδωτά. Λαβιδόσχημο δάγκωμα, προγναθικό ή υπογναθικό δάγκωμα είναι ελαττώματα, όπως και τα μεγαλύτερα διαστήματα μεταξύ των δοντιών (κενά). Εξίσου ελαττωματική είναι η ευθύγραμμη στοίχιση των κοπτήρων. Τα οστά των γνάθων πρέπει να είναι ισχυρά ανεπτυγμένα έτσι ώστε τα δόντια να είναι δυνατά σφηνωμένα στα οδοντικά τόξα.
Μάτια: Μέσου μεγέθους, αμυγδαλωτού σχήματος, τοποθετημένα ελαφρώς λοξά, χωρίς να προεξέχουν. Το χρώμα των ματιών πρέπει να είναι όσο σκουρότερο γίνεται. Ανοικτόχρωμα, διαπεραστικά μάτια είναι ανεπιθύμητα, αφού αλλοιώνουν την έκφραση του σκύλου.
Αυτιά: Ο γερμανικός Ποιμενικός Σκύλος έχει όρθια αυτιά μετρίου μεγέθους τα οποία κρατιούνται κάθετα προς τα πάνω, με τις άκρες τους να δείχνουν προς την ίδια, παράλληλη, κατεύθυνση (χωρίς να γέρνουν προς τα μέσα). Στενεύουν σε μυτερές άκρες και το πτερύγιο είναι ανοιγμένο προς τα εμπρός. Μισοπεσμένα αυτιά ή κρεμαστά αυτιά είναι ελαττωματικά. Αυτιά που φέρονται γερμένα προς τα πίσω στην κίνηση ή την ανάπαυση δεν είναι ελαττωματικά.
ΛΑΙΜΟΣ
Ο λαιμός πρέπει να είναι δυνατός, μυώδης και χωρίς χαλαρό δέρμα στο λαρύγγι (προγούλι). Η γωνία του ως προς το σώμα (οριζοντίως) είναι κατά προσέγγιση 45ο.
ΣΩΜΑ
Το άνω περίγραμμα διατρέχει διατρέχει (τον κορμό) χωρίς καμιά ορατή διακοπή, από την βάση του λαιμού, πάνω από τα ευκρινώς διαγραμμένα ακρώμια και τη ράχη με πολύ ελαφρύ κλίση ως προς την οριζόντιο, μέχρι τα προοδευτικά κεκλιμένα νώτα. Η ράχη είναι σφικτή-σταθερή, δυνατή και μυώδης. Η οσφύς είναι φαρδιά ισχυρά ανεπτυγμένη και μυώδης. Η περιοχή των γοφών και της λεκάνης πρέπει να είναι μακριά, ελαφρά κεκλιμένη (περίπου 23ο ως προς την οριζόντιο) και χωρίς καθόλου διακοπή της ραχιαίας γραμμής, συμφύεται με την βάση της ουράς.
Στήθος : Μέτρια φαρδύ, το κατώτατο τμήμα του είναι όσο πιο μακρύτερο γίνεται και καλοανεπτυγμένο. Το βάθος του θώρακα πρέπει να είναι από 45 έως 48% του ύψους στο ακρώμιο. Οι πλευρές πρέπει να είναι μετρίως τοξωτές. Πλευρές που είναι βαρελόσχημες ή πολύ επίπεδες είναι ελαττωματικές.
Ουρά : Φθάνει τουλάχιστον στην άρθρωση του ταρσού, αλλά όχι κάτω από το μέσον του μεταταρσίου. ‘Έχει ελαφρώς μακρύτερο τρίχωμα στην κάτω πλευρά της και κρατιέται κρεμασμένη σε απαλή καμπύλη. Όταν ο σκύλος βρίσκεται σε έξαψη ή σε κίνηση, η ουρά είναι υψωμένη και φέρεται υψηλότερα, αλλά όχι πάνω από την οριζόντια γραμμή. Διορθωτικές εγχειρήσεις απαγορεύονται.
ΑΚΡΑ
Πρόσθια τεταρτημόρια: Από κάθε άποψη, τα πρόσθια σκέλη είναι ίσια και, από εμπρός τελείως παράλληλα μεταξύ τους. Ωμοπλάτη και βραχίονας είναι ισομήκη, μυώδη και εφαρμόζουν σφιχτά στον κορμό. Η γωνία που σχηματίζεται μεταξύ ωμοπλάτης και βραχίονα είναι ιδανικά 90ο αλλά γενικά μέχρι 110ο. Οι αγκώνες δεν πρέπει να στρέφονται προς τα μέσα ούτε προς τα έξω, σε ανάπαυση ή σε κίνηση.
Από όλες τις απόψεις τα σκέλη είναι ίσια και εντελώς παράλληλα το ένα προς το άλλο, στεγνά και με σφιχτούς μυώνες. Το μετακάρπιο έχει μήκος περίπου ίσο με το 1/3 του σκέλους. Η γωνία μεταξύ τους (σκέλος-μετακάρπιο) είναι από 20 ο έως 22ο. Ένα αδύναμο μετακάρπιο (γωνία περισσότερο από 22ο) ή ένα απότομο μετακάρπιο (γωνία λιγότερο από 20ο) επηρεάζουν την εργασιακή ικανότητα του σκύλου, ειδικότερα δε την αντοχή του.
Εμπρός πέλματα: Στρογγυλωπά, σφικτά, με φάλαγγες καλά κυρτωμένες. Πατούσες σκληρές αλλά όχι εύθρυπτες. Τα νύχια είναι δυνατά και σκουρόχρωμα.
Οπίσθια τεταρτημόρια: Τα πίσω σκέλη είναι τοποθετημένα ελαφρά προς τα πίσω. Όπως φαίνονται εκ των όπισθεν, είναι παράλληλα μεταξύ τους. Μηρός και κνήμη είναι περίπου ισομήκη και σχηματίζουν γωνία περίπου 120ο. Οι μηροί είναι δυνατοί και μυώδης. Οι αρθρώσεις των ταρσών είναι δυνατές και σφικτές. Το μετατάρσιο στέκεται κάθετα κάτω από την άρθρωση του ταρσού.
Πίσω πέλματα: Συμπαγή, ελαφρά κυρτωμένα. Οι πατούσες είναι σκληρές και σκουρόχρωμες. Τα νύχια είναι δυνατά, κυρτά και επίσης σκουρόχρωμα.
ΔΙΑΣΚΕΛΙΣΜΟΣ/ΚΙΝΗΣΗ
Ο Γερμανικός Ποιμενικός Σκύλος είναι τροχαστικός σκύλος. Τα μέλη του πρέπει να είναι έτσι συντονισμένα και εναρμονισμένα μεταξύ τους σε μήκος και γωνιώσεις ώστε, χωρίς αισθητή μεταβολή στη ραχιαία γραμμή, τα πίσω σκέλη μπορούν να προωθούνται προς τον κορμό ενώ τα εμπρός εκτείνονται σε ίση απόσταση. Οποιαδήποτε τάση υπεργωνίωσης των πίσω άκρων μειώνει την συνοχή-σταθερότητα και την αντοχή, επομένως και την εργασιακή ικανότητα. Σωστές σωματικές αναλογίες και γωνιώσεις έχουν σαν αποτέλεσμα ένα επίπεδο πάνω από το έδαφος, πολύ εκτεταμένο καλυπτικό εδάφους διασκελισμό που προκαλεί την εντύπωση προώθησης χωρίς προσπάθεια. Το κεφάλι που ωθείται προς τα εμπρός και η ελαφριά υψωμένη ουρά συντελούν σε ένα ομαλό, χωρίς προσπάθεια τροχασμό που παρουσιάζει μια απαλά καμπυλωμένη, συνεχόμενη χωρίς διακοπή πάνω γραμμή, από τις άκρες των αφτιών, πάνω από τον λαιμό και την ράχη, μέχρι και την άκρη της ουράς.
ΔΕΡΜΑ
Το δέρμα εφαρμόζει (ελαστικά) αλλά χωρίς καθόλου πτυχώσεις.
ΜΑΝΔΥΑΣ
Υφή του τριχώματος: Το σωστό τρίχωμα για τον Γερμανικό Ποιμενικό Σκύλο είναι το διπλό τρίχωμα (Stockhaar) με εξωτερικό και εσωτερικό στρώμα. Το εξωτερικό τρίχωμα πρέπει να είναι όσο πιο πυκνό γίνεται, ίσιο, τραχύ και σφιχτό-κλειστό πάνω στο σώμα. Στο κεφάλι, το εσωτερικό των αυτιών, το πρόσθιο μέρος των σκελών και στα πόδια και τις φάλαγγες των δακτύλων, το τρίχωμα είναι κοντό. Είναι ελαφρά μακρύτερο και πιο πυκνό στο λαιμό. Στο πίσω μέρος των σκελών, το τρίχωμα είναι μακρύτερο, εκτεινόμενο στα μετακάρπια και μετατάρσια. Σχηματίζει μέτριας ποσότητας «μπατζάκια » στο πίσω μέρος των μηρών.
Χρώμα: Μαύρο με κοκκινωπά-καφέ, καστανά, κίτρινα έως ανοικτά γκρίζα σημάδια. Μονόχρωμο μαύρο ή μονόχρωμο γκρίζο. Τα γκρίζα άτομα με αποχρώσεις εμφανίζουν μαύρη «σέλλα» και «μάσκα». Τα μη ενοχλητικά, μικρά άσπρα σημάδια στο στήθος όπως και η πολύ ανοικτόχρωμη απόχρωση στα εσωτερικά μέρη είναι επιτρεπτά αλλά όχι επιθυμητά. Η μύτη πρέπει να είναι μαύρη σε όλα τα χρώματα. Σκύλοι χωρίς «μάσκα», με ανοικτόχρωμα έως λευκωπά σημάδια στο στήθος και τα εσωτερικά μέρη, ωχρά (ανοικτόχρωμα) νύχια και κόκκινο άκρο ουράς θεωρούνται ότι υστερούν σε χρωστική. Το εσωτερικό τρίχωμα παρουσιάζει ανοικτόχρωμο γκριζωπό τόνο. Το λευκό χρώμα δεν είναι δεκτό.
ΥΨΟΣ και ΒΑΡΟΣ
Αρσενικοί: Ύψος στο ακρώμιο 60-65 εκ., βάρος 30-40 κιλά.
Θηλυκές: Ύψος στο ακρώμιο 55-60 εκ., βάρος 22-32 κιλά.
Το μήκος του σώματος είναι κατά προσέγγιση από 10 έως 17% μεγαλύτερο από το ύψος του σκύλου στο ακρώμιο.
ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ
Κάθε απομάκρυνση από τα προαναφερθέντα σημεία πρέπει να θεωρούνται ελάττωμα και η αυστηρότητα με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζονται, να είναι ακριβώς ανάλογο του βαθμού του.
ΣΟΒΑΡΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ
Κάθε απομάκρυνση από τα παραπάνω περιγραφέντα φυλετικά χαρακτηριστικά η οποία επηρεάζει (παρεμποδίζει) την εργασιακή ικανότητα του σκύλου.
Ελαττωματικά αυτιά: Αμφίπλευρα πολύ χαμηλά τοποθετημένα αυτιά, αυτιά που λυγίζουν στις άκρες, αυτιά που γέρνουν προς τα μέσα. Αυτιά που δεν είναι σφιχτά και σταθερά.
· Σοβαρή έλλειψη χρωστικής
· Σοβαρή έλλειψη γενικής συνοχής-στιβαρότητας
· Οδοντικά ελαττώματα: Οποιαδήποτε απόκλιση από το ψαλιδωτό δάγκωμα και την σωστή μορφή οδοντοστοιχίας, αν δεν περιλαμβάνεται στα ελαττώματα αποκλεισμού που καταγράφονται κατωτέρω
ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ που επιφέρουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ
· Αδύναμη ιδιοσυγκρασία και νεύρα, σκύλοι που δαγκώνουν
· Σκύλοι με παραμορφωμένα αυτιά ή ουρά
· Σκύλοι με δυσμορφίες
· Σκύλοι με έλλειψη δοντιών όπως ακολούθως:
ένας προγόμφιος 3 συν ένα επιπροσθέτως δόντι, ή ένας κυνόδοντας, ή
ένας προγόμφιος 4, ή ένας γομφίος 1 ή 2, ή σύνολο τριών ή περισσοτέρων δοντιών που λείπουν
· Σκύλοι με ελαττωματικές σιαγόνες, προγναθικοί περισσότερο από 2 χιλιοστά ή υπογναθικοί. Λαβιδωτό δάγκωμα που σχηματίζεται από όλους τους 12 κοπτήρες
· Υπερμεγέθεις ή υπομεγέθεις σκύλοι, κατά περισσότερο του 1 εκατοστού
· Αλμπίνοι
· Λευκό χρώμα μανδύα (ακόμα και με σκουρόχρωμα μάτια και νύχια)
· Μακρύ τρίχωμα (μακρύ, μαλακό πανωτρίχωμα με ή χωρίς υποτρίχωμα, κυρίως χωρισμένο στο κέντρο της πλάτης, με «πτίλα» στα αυτιά, τα σκέλη και την ουρά (Langhaar)
Υποσημείωση: Τα αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν δύο φανερά φυσιολογικούς όρχεις τελείως κατεβασμένους μέσα στο όσχεο.